İşçinin yıllık izin hakkı, yıllık izin ücreti istemi, yıllık izin ücreti ispat yükü gibi konuları buradaki makalemizde ayrıntılı olarak ele almıştık. Bu makalemizde Yargıtay’ın emsal bir kararı doğrultusunda yıllık izin ücreti ispat yükü konusu üzerinde durulacaktır. Yıllık izin ücreti ispat yükü konusunda yıllık izinlerin kullandırıldığının ispat yükü işveren üzerindedir. İşveren yıllık izin sürelerinin kullandırıldığını imzalı izin defteri ile veya buna eşdeğer bir belge ile kanıtlamak zorundadır. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi de kararında, yıllık izin ücreti ispat yükü nün işverene ait olduğuna karar vermiştir. Kararda yıllık izin kullanıldığını iddia eden şirket bu durumu imzalı belge ile ispat etmek zorunda olduğu, imzalı belgeye dayanmayan izin kullanımının sırf tanık beyanları dikkate alınarak reddine karar verilemeyeceğine hükmedilmiştir.
Yıllık İzin Ücreti İspat Yükü
YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
Esas Numarası: 2017/11331
Karar Numarası: 2019/14908
Karar Tarihi: 03.07.2019
YILLIK İZİN ÜCRETİ İSTEMİNDE İSPAT YÜKÜ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının davalı şirketin eğitim kurumunda 05/08/1997 tarihinden itibaren çalıştığını, genel tatil günleri dahil haftanın altı günü 07:30-19:00 saatleri arasında Bahçıvanlık – Çay Servisciliği, temizlikcilik, bakım – onarım işçiliği işlerinde çalıştığını, genel tatil çalışma günleri ile fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, ödenmeyen yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığını, 26/08/2014 tarihinde iş akdinin feshedildiğini, iddia ederek davacının asgari geçim indirimi alacağı dahil 1.280,00 TL aylık net ücret aldığını, yemek yardımı aldığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, haksız davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı yıllık izin ücreti talebinde bulunmuş, mahkeme ise davacı tanıklarının beyanlarında davacının yıllık izinlerini kullandığını açıkladıkları gerekçesiyle bilirkişi tarafından hesaplanan davacının bakiye yıllık izin ücreti talebinin reddine karar vermiştir. Yıllık izin kullanıldığını iddia eden davalı şirket, bu durumu imzalı belge ile ispat etmek zorundadır. İmzalı belgeye dayanmayan izin kullanımının sırf tanık beyanları dikkate alınarak reddine karar verilmesi hatalıdır. Bilirkişi tarafından hesaplanan davacının bakiye 42 günlük yıllık izin ücreti talebinin kabulüne karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/07/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
İş akdinin haklı nedenle feshedilip feshedilmediğinin tespiti ve yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması işlemlerinin alanında uzman avukatlar nezdinde yapılması ve açılması muhtemel davanın bir adana iş avukatı ile takibi önem arz etmektedir.
Diğer makalelerimize buradan ulaşabilir veya büromuzdan randevu almak için buraya tıklayabilirsiniz.